Çay, Çin'in ipek ve porselenle beraber olmazsa olmaz bir diğer simgesi... Tüm dünyaya çayın yayılması Çin'den kaynak buluyor.
Çay kelimesinin kökeni, anavatanı Çin'e dayanır. Mandarin lehçesindeki ç'a ve Amoy lehçesindeki t'e çayın iki farklı söyleniş şeklidir. [1] Batı dünyasında çayın ismi iki formu da kullanır. Mandarin formu ilk defa 1559'de Portekizli tüccarlar tarafından kullanılmıştır. Bu tüccarlar sayesinde Mandarin lehçesindeki ç'a Rusça'ya (çai), Farsça'ya (ça), Arapça'ya (şay) ve dilimize girmiştir. Avrupa'da daha sonraları Hollandalı tüccarlar tarafından Amoy lehçesi yaygınlaştırılmıştır. Bu sayede çay Batı dillerinde Amoy lehçesindeki 't'e kelimesinden türeyip, İngilizce'ye (tea), Fransızca'ya (the), İspanyolca'ya (te), Almanca'ya (tee) yerleşmiştir.
Çayın ilk yudumlanışı çok eskilere, M.Ö. 2737 yılına, Çin İmparatorluğu'na kadar dayanır. Efsaneye göre Çin’in ilk imparatorlarından Shen Yung , çay bitkisinin tesadüfen sıcak suya düşmesine şahit olur. İmparator, işte bu keşifle birlikte çayın büyüsüne kapılır ve yine efsaneye göre yedi yıl boyunca o bölgede kalarak sürekli çay içer. (kaynak: wikileaks
http://tr.wikipedia.org/wiki/%C3%87ay_(i%C3%A7ecek))
Hangzhou bölgesi de iklimi ile çay yetiştiriciliğine uygun bir bölge ve bu konuda tarihi önemi büyük. Çin'in en ilgi çekici etkinliklerinden biri olan "Çay Seromonisi"ni Changxing'imizdeki Lu Yu Cha Guan (Changxing Çay Müzesi'nde) izleme şansı bulduk.
http://www.teamuseum.cn/
名称
「茶」字出於《爾雅‧釋木》：「檟，苦荼（即後來的「茶」字）也。」。茶的古称还有荼、诧、茗等。
由于中国各地方言对“茶”的发音不尽相同，中国向世界各国传播茶文化时的叫法也不同，大抵有两种。比较早从中国传入茶的国家语言依照汉语比较普遍的发音叫“cha”，如阿拉伯、土耳其、印度、俄罗斯及其附近的斯拉夫各国，以及比较早和阿拉伯接触的希腊和葡萄牙。俄语和印度语更叫“茶叶”（чай、chai）；而后来由于荷兰人和西班牙人先后占据台湾，从闽南方言中知道茶叫“te”，所以后来了解茶的西欧国家将茶称为te，尤其是相距很近，互相之间完全可以用自己语言交谈没有问题的西班牙人和葡萄牙人，对茶的名称却完全不同。
